خودنویس کانکلین مارک تواین مشکی طرح‌دار

خودنویس کانکلین مارک تواین مشکی طرح‌دار نسخه‌ای خاص و اصیل از مجموعه تاریخی مارک تواین است که طراحی آن از نمونه‌های اولیه این مدل در سال‌های ابتدایی تولید الهام گرفته شده است. این قلم با بدنه‌ای از رزین اختصاصی شرکت Conklin و طراحی خاص، ترکیبی چشم‌گیر از اصالت تاریخی و ظرافت مدرن را ارائه می‌دهد.

برند Conklin که در سال ۱۸۹۸ در شهر تولدو ایالت اوهایو تأسیس شد، با معرفی مکانیسم اختصاصی Crescent Filler™ در سال ۱۸۹۷ تحولی بزرگ در صنعت نوشت‌افزار ایجاد کرد. این موفقیت باعث شد تا مارک تواین، نویسنده نامدار آمریکایی، به عنوان سخنگوی رسمی این برند شناخته شود. این خودنویس نماد وفاداری به میراث این برند است و با وجود گذر زمان، همچنان با همان کیفیت و روانی سال‌های ابتدایی عمل می‌کند.

گیره راکر این مدل که در سال ۱۹۱۶ ثبت اختراع شد، علاوه بر زیبایی منحصربه‌فرد، عملکردی کاربردی برای نگهداری ایمن قلم در جیب یا کت ارائه می‌دهد. حک شدن امضای مارک تواین بر روی بدنه قلم و تزئینات فلزی لوکس در رنگ‌های رزگلد، طلا یا نقره، به این قلم جلوه‌ای فاخر و متمایز بخشیده است.

خصوصیات محصول

• برند: Conklin Pen Company®

• مدل: Mark Twain Crescent Filler – Black Chase

• بدنه ساخته‌شده از رزین اختصاصی Conklin

• مکانیسم پرکن: Crescent Filler™

• حک امضای مارک تواین بر روی بدنه قلم

• گیره کلاسیک spring-loaded rocker (طراحی سال 1916)

• تزئینات فلزی در رنگ‌های رزگلد، طلا یا نقره

• طراحی مشکی طرح‌دار الهام‌گرفته از نسخه‌های اولیه

• مناسب برای کلکسیونرها و استفاده روزمره

مارک تواین کیست؟

سمیوئل لنگهورن کلمنز (به انگلیسی: Samuel Langhorne Clemens) متخلص به مارک تواِین یا مارک توین (به انگلیسی: Mark Twain) نویسنده و طنزپرداز آمریکایی بود.

مارک تواین در ۳۰ نوامبر ۱۸۳۵ در مرز ایالت میزوری آمریکا در روستای فلوریدا با کلبه‌های چوبی پراکنده به دنیا آمد. پدرش قاضی بخش و تاجری کوچک و اصالتاً اهل ویرجینیا بود که در کنتاکی درس حقوق خوانده و در همان‌جا به جین همپتون موخرمایی برخورده و با او ازدواج کرده‌بود. در ۱۲سالگی پدرش فوت کرد و سمیوئل مجبور شد در چاپخانه‌های محلی پادویی کند و بعد در روزنامه‌ای که برادرش اوریون کلمنز دایر کرده‌بود، ابتدا حروفچین و سپس چاپچی شد. سپس به نیویورک رفت و مدت کوتاهی در چاپخانه‌های کوچک کار کرد. در طی ۲–۳ سال به شهرهای مختلف می‌رفت و در آنجا حروفچینی می‌کرد. وی سفر نافرجامی به آمریکای جنوبی داشت. از ‎۱۸۵۷ – ۱۸۶۴ سوار بر کشتی بخار به می‌سی‌سی‌پی سفر می‌کرد. در ۱۸۵۹ مجوز ناخدایی کشتی گرفت و در این حین با امضاهای مختلف برای مجلات مقاله‌های طنز می‌نوشت. در جنگ داخلی آمریکا نقش کوچکی را برعهده گرفت. در سال ۱۸۶۶ با آلتا کالیفرنیا برجسته‌ترین روزنامه غرب قراردادی به این مضمون امضا کرد: خبرنگار سیار بدون محدودیت مکان و زمان و سمت که دور کره زمین می‌گردد و ضمن سفر گزارش می‌نویسد.
در سال ۱۸۷۱

با اولیویا لنگدون دختر یکی از صاحبان صنایع ثروتمند نیویورک پس از مغازلات بسیار ازدواج کرد. در بیست سال بین ۱۸۷۵ و ۱۸۹۴ شادترین و ثروتمندترین نویسنده بود و بهترین کتاب‌هایش را در این مدت نوشت. اما در نیمه دهه ۱۸۹۰ اندوه و تلخ‌کامی روزافزونی نصیبش شد. دختر جوانش سوزی وقتی پدر و مادرش در خارج بودند مرد. خانم کلمنز که سال‌ها بیمار بود از دنیا رفت و کوچک‌ترین دخترش ناگهان در شب کریسمس فوت کرد. در ۱۹۰۶ انشای سرگذشتش را آغاز کرد. ۱۵ سال آخر عمرش را با نوشتن کتاب‌های جدی و چند کتاب طنز گذراند. کلمنز نام مارک تواین را از ناخدای یک کشتی که با این نام در مجلات می‌نوشت به‌عنوان ادای دِین گرفت و در تمام کارهای طنزش از این اسم استفاده کرد.
انتخاب اسم مستعار مارک تواین

سمیوئل لنگهورن کلمنز در کتاب «زندگی بر روی میسی سیپی» نحوهٔ انتخاب نام مارک تواین را اینگونه شرح داده‌است:

«ناخدا ایزایه سلرز مردی خوب و بلند فکر بود و هم در رودخانه و هم در خشکی محبوبیت و احترام داشت. خیلی قد بلند و خوش هیکل و زیبا بود و آنطور که من به یاد می‌آورم، در پیری هم مثل موی سرخپوستان موهایی سیاه داشت، چشم و دست او نیرومند و استوار، و اعصاب و حس قضاوت او محکم و روشن بود، و میان جمعیت رانندگان کشتی، چه پیران و چه جوانان، هیچ چیز از هیچ‌کس کم نداشت… این آقای پیر، ذوق و استعداد ادبی نداشت، اما طی یادداشت‌های کوتاهی اطلاعات سادهٔ علمی دربارهٔ رودخانه می‌داد و زیر آنها را «مارک تواین» امضا می‌کرد و به پیکایون، نشریهٔ نیواورلینز برای چاپ و انتشار می‌داد. این مطالب دربارهٔ میزان آب و وضع رودخانه بود و دقیق و گرانبها بود… اتفاق اینطور افتاد که یکی از این نوشته‌ها مضمون نخستین مقالهٔ من در روزنامه‌نگاری قرار گرفت. من آن را به نحو وسیع و دامنه‌داری مسخره کردم و مطالب ذوقی خود را تا حدود هشتصد یا هزار کلمه کش دادم و به آن چسباندم. در آن وقت یک رانندهٔ تازه‌کار بودم. مقالهٔ خود را به بعضی رانندگان نشان دادم و آن‌ها آن را گرفته و با شوق به روزنامهٔ ترودلتا، نشریهٔ نیواورلینز برای چاپ بردند. جای افسوس زیاد بود، زیرا آن مقاله به هیچ‌کس خدمت ارزنده ای نکرد، ولی قلب آن مرد را سخت به درد آورد. در مقالهٔ چرند من بدخواهی وجود نداشت، ولی به ریش ناخدا خندیده بود…

ناخدا سلرز این افتخار را به من داد که از آن روز به بعد از من عمیقاً بدش می‌آمد. وقتی می‌گویم این افتخار را داد، لغات خالی از معنی به کار نمی‌برم. در اندیشهٔ مردی به بزرگی ناخدا سلرز قرار داشتن، افتخاری بسیار واقعی بود و من به اندازهٔ کافی شعور داشتم که از آن قدردانی کنم و به آن ببالم… دیگر تا مدتی که زنده بود هرگز چیزی چاپ نکرد و هرگز امضای «مارک تواین» را در پای چیزی نگذاشت. زمانی که خبر مرگ او به وسیلهٔ تلگراف رسید، من در ساحل اقیانوس کبیر بودم. روزنامه نویس جدیدِ تازه‌نفسی بودم و به یک نام مستعار احتیاج داشتم. بدین جهت، نام مستعاری را که آن دریانورد قدیمی به دور انداخته بود ضبط کردم و بهترین کوشش خود را به کار بردم تا آن را در دست خود چنان نگه دارم که در دست او بوده؛ یعنی امضا و نشانه و مظهر و حکم اینکه آنچه با آن همراه است حقیقت محض است و می‌توان روی راست بودن آن شرط‌بندی کرد. از فروتنی من دور است که بگویم چقدر در این راه موفق شده‌ام.»

Conklin Mark Twain Crescent Filler Fountain Pen

Establishing the Conklin Pen Company as a leader in American writing instruments, the Crescent Filler became one of Conklin brand’s signature pens and changed the industry forever. Founder Roy Conklin from Toledo, Ohio, patented the design for the first self-filling pen in 1897, causing his company to thrive and gain the approval of author Mark Twain, who became the official spokesperson for the Conklin brand. Four resin finishes honor Conklin’s history and include Black Chase, Ivory, Peanut Butter, and Vintage Green, all offering either rose gold, gold, or silver trim.

Handmade in idyllic Florence, Italy, the fountain pens utilize Conklin’s groundbreaking original design that still works as effortlessly as it did a century ago. Each pen is engraved with Mark Twain’s signature along the band, and maintains the original Conklin spring loaded rocker clip that was patented in 1916, which is the perfect addition to any pocket, jacket, or coat.

Mark Twain

Samuel Langhorne Clemens (November 30, 1835 – April 21, 1910), best known by his pen name Mark Twain, was an American writer, humorist, entrepreneur, publisher, and lecturer. He was praised as the "greatest humorist the United States has produced", and William Faulkner called him "the father of American literature".[3] His novels include The Adventures of Tom Sawyer (1876) and its sequel, Adventures of Huckleberry Finn (1884), the latter of which has often been called the "Great American Novel". Twain also wrote A Connecticut Yankee in King Arthur's Court (1889) and Pudd'nhead Wilson (1894), and co-wrote The Gilded Age: A Tale of Today (1873) with Charles Dudley Warner.

Twain was raised in Hannibal, Missouri, which later provided the setting for Tom Sawyer and Huckleberry Finn. He served an apprenticeship with a printer and then worked as a typesetter, contributing articles to the newspaper of his older brother Orion Clemens. He later became a riverboat pilot on the Mississippi River before heading west to join Orion in Nevada. He referred humorously to his lack of success at mining, turning to journalism for the Virginia City Territorial Enterprise. His humorous story "The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County" was published in 1865, based on a story that he heard at Angels Hotel in Angels Camp, California, where he had spent some time as a miner. The short story brought international attention and was even translated into French. His wit and satire, in prose and in speech, earned praise from critics and peers, and he was a friend to presidents, artists, industrialists, and European royalty. Initially an ardent American imperialist who spoke out strongly in favor of American interests in the Hawaiian Islands, he later became vice-president of the American Anti-Imperialist League from 1901 until his death in 1910, coming out strongly against the Philippine-American War.

Twain earned a great deal of money from his writings and lectures but invested in ventures that lost most of it—such as the Paige Compositor, a mechanical typesetter that failed because of its complexity and imprecision. He filed for bankruptcy in the wake of these financial setbacks, but in time overcame his financial troubles with the help of Standard Oil executive Henry Huttleston Rogers. He eventually paid all his creditors in full, even though his bankruptcy relieved him of having to do so.

Twain was born shortly after an appearance of Halley's Comet, and he predicted that he would "go out with it" as well, dying about a month before the comet passed near Earth in 1910.

Samuel Langhorne Clemens was born on November 30, 1835, in Florida, Missouri. He was the sixth of seven children of Jane (née Lampton; 1803–1890), a native of Kentucky, and John Marshall Clemens (1798–1847), a native of Virginia. His parents met when his father moved to Missouri. They were married in 1823.[9][10] Twain was of Cornish, English, and Scots-Irish descent. Only three of his siblings survived childhood: Orion (1825–1897), Pamela (1827–1904), and Henry (1838–1858). His brother Pleasant Hannibal (1828) died at three weeks of age, his sister Margaret (1830–1839) when Twain was three, and his brother Benjamin (1832–1842) three years later.[citation needed]

When he was four, Twain's family moved to Hannibal, Missouri, a port town on the Mississippi River that inspired the fictional town of St. Petersburg in The Adventures of Tom Sawyer and The Adventures of Huckleberry Finn. Slavery was legal in Missouri at the time, and it became a theme in these writings. His father was an attorney and judge who died of pneumonia in 1847, when Twain was 11. The following year, Twain left school after the fifth grade to become a printer's apprentice. In 1851, he began working as a typesetter, contributing articles and humorous sketches to the Hannibal Journal, a newspaper that Orion owned. When he was 18, he left Hannibal and worked as a printer in New York City, Philadelphia, St. Louis, and Cincinnati, joining the newly formed International Typographical Union, the printers trade union. He educated himself in public libraries in the evenings, finding wider information than at a conventional school.

Twain describes his boyhood in Life on the Mississippi, stating that "there was but one permanent ambition" among his comrades: to be a steamboatman. "Pilot was the grandest position of all. The pilot, even in those days of trivial wages, had a princely salary – from a hundred and fifty to two hundred and fifty dollars a month, and no board to pay." As Twain described it, the pilot's prestige exceeded that of the captain. The pilot had to "get up a warm personal acquaintanceship with every old snag and one-limbed cottonwood and every obscure wood pile that ornaments the banks of this river for twelve hundred miles; and more than that, must... actually know where these things are in the dark". Steamboat pilot Horace E. Bixby took Twain on as a cub pilot to teach him the river between New Orleans and St. Louis for $500 (equivalent to $17,000 in 2022), payable out of Twain's first wages after graduating. Twain studied the Mississippi, learning its landmarks, how to navigate its currents effectively, and how to read the river and its constantly shifting channels, reefs, submerged snags, and rocks that would "tear the life out of the strongest vessel that ever floated". It was more than two years before he received his pilot's license. Piloting also gave him his pen name from "mark twain", the leadsman's cry for a measured river depth of two fathoms (12 feet), which was safe water for a steamboat.

As a young pilot, Clemens served on the steamer A. B. Chambers with Grant Marsh, who became famous for his exploits as a steamboat captain on the Missouri River. The two liked and admired each other, and maintained a correspondence for many years after Clemens left the river.

While training, Samuel convinced his younger brother Henry to work with him, and even arranged a post of mud clerk for him on the steamboat Pennsylvania. On June 13, 1858, the steamboat's boiler exploded; Henry succumbed to his wounds on June 21. Twain claimed to have foreseen this death in a dream a month earlier,: 275 which inspired his interest in parapsychology; he was an early member of the Society for Psychical Research. Twain was guilt-stricken and held himself responsible for the rest of his life. He continued to work on the river and was a river pilot until the Civil War broke out in 1861, when traffic was curtailed along the Mississippi River. At the start of hostilities, he enlisted briefly in a local Confederate unit. He later wrote the sketch "The Private History of a Campaign That Failed", describing how he and his friends had been Confederate volunteers for two weeks before their unit disbanded.

He then left for Nevada to work for his brother Orion, who was Secretary of the Nevada Territory. Twain describes the episode in his book