قلم و نوشتار مبنا و اساس رشد فرهنگی در زمینه های مختلف زندگی بشر است. بشر امروزی که از طریق نوشتار با گذشتگان و تاریخ ارتباط دارد نمی تواند تاثیر این وسیله را در زندگی نادیده بگیرد. در حقیقت حفظ ارزش های انسانی، پیشرفت و تکامل بشری و ... همگی در زیر سایه قلم و اهالی آن اتفاق می افتند. البته این تاثیر می تواند برعکس هم باشد. در حقیقت قدرت نوشتار آنچنان بالاست که علاوه بر آگاهی دهندگی، در صورت اشاعه ارزش های اشتباه می تواند باعث تباهی یک جامعه شود.

رسالت سنگین قلم در انتقال فرهنگ

قلم، به عنوان انتقال دهنده فرهنگ جامعه به نسل آینده وظیفه ای خطیر و رسالتی سنگین بر عهده دارد.  نوشتار همواره بایستی به بهترین و صحیح ترین شکل ممکن استفاده شود و اهالی آن اجازه فرصت طلبی به افراد فریبکار و خودکامه را ندهند. فروختن افکار و اندیشه های با ارزش و اهل سازش با افراد نابکار بودن یعنی پای گذاشتن بر روی تمام ارزش هایی که تا به امروز سینه به سینه حفظ شده اند. پس نویسندگان و اهالی قلم حافظ آرمان های یک جامعه در انتقال ارزش های صحیح گذشتگان هستند.

قدمت چند هزار ساله نوشتار

قلم و نوشتار به عنوان عامل رشد فرهنگ جامعه مختص دیروز و امروز و فردا نیست. این وسیله در تاریخ قدمتی حدود بیست هزار سال دارد. هر چند که نظام های مدون نوشتاری قدمت نوشتار را به حدود شش هزار سال قبل باز می گردانند اما قطعا پیش از آن نیز جوامع مختلف هنرهای متفاوتی از جمله خط و زبان را برای پیشرفت خود در زمینه های مختلف از جمله فرهنگ به کار می گرفته اند.

شاید تنها تفاوت در این مورد ابزارهای مختلف مورد استفاده از گذشته تا به امروز بوده است. برخی بر روی سنگ می نوشتند، برخی بر روی چوب. برخی از پوست حیوانات و بعضی دیگر از برگ درخت و استخوان برای انتقال آنچه در ذهن داشتند استفاده می کنند. این ابزار در نهایت پیشرفت کرده و به موم و ابریشم و پنبه در نهایت به کاغذ رسیدند. نوشتن از آن زمان تا به حال یا به وسیله ابزارهای تیزی چون چاقو و سوزن کنده کاری می شد و یا قلم و جوهر برای نگارش بر روی سطح استفاده می شدند.

عدم پیشرفت فرهنگی در صورت نادیده گرفتن قدرت قلم

همانطور که گفتیم، رشد فرهنگ جامعه تحت تاثیر مستقیم قلم است. زمانی که فرهنگ یک جامعه نگاشته نشود به مرور زمان در نسل های بعد تحریف شده و پس از مدتی شکل اولیه خود را از دست می دهد. تحریف در این مورد یعنی زیر سوال رفتن اصالت و ریشه یک ملت؛ چیزی که با عدم داشتن ارزش در جامعه جهانی همراه است. پس برای پیشرفت فرهنگی و رشد و تکامل یک جامعه توجه به نوشتار از جمله ضروریات غیر قابل انکار می باشد. علاوه بر اینها حفظ و رشد فرهنگ یک جامعه رابطه مستقیمی با رشد اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی آن دارد. هیچ جامعه بدون توجه به فرهنگ و هنر، پیشرفت در اقتصاد و سیاست خود را تجربه نخواهد کرد.