آن روز خیلی ناراحت بودم ؛ خودنویس یوروپن چند ساله و رفیق همیشگی آن سال هایم دچار خرابی شده بود و نمی توانستم از آن استفاده کنم ، شهر کوچک خود را گشتم اما کسی نبود که تعمیر کند ، رفتم قلمی دیگر بخرم ؛ هر خودنویسی دیدم غیر اصل بود و تزئینی . نمی توانستم بدون خودنویس به کار هایم برسم و شب های تیره و تار را روز کنم . آخر می دانید همین قلم است که مرا می فهمد و می توانم در خلوت شب در آغوشش پناه ببرم و او نیز از جوهر وجودش برایم مایه می گذارد تا آرام شوم ، تا حرف بزنم ....

صحبت از خودنویس یوروپنی شد که دیگر با من نبود و شهرم را که گشتم اثری از یک خودنویس اصیل ندیدم ، آن روز ها پارکر لطیفی را نمی شناختم ، در اینترنت راجب خودنویس جستجویی داشتم که به وبسایت پارکر لطیفی رسیدم و خودنویس رویایی پارکر وکتوری که از دست آن عزیزی که قبلا دیده بودم را آن جا دیدم . بعد از تماس با جناب لطیفی و پرسیدن سوالاتم اقدام به خرید کردم ، یک روزه با بسته بندی عالی بدستم رسید و این دوست جدیدم تا به امروز همدم شب و روز من بوده و هست .اولین باری که این قلم را جوهر کردم آنقدر حس نوشتن لذت بخش بود که در طی یک روز یک پمپ جوهر مصرف کردم .

امشب نیز همدم و همنشین من است ، چه نوای دلنشینی و چه موسیقی لایت زیبایی !

رنگ زرد این رومیزی مرا به وجد می آورد ، پر میگیرم ، سبک می شوم . خدا را خیلی شاکرم ، برای تمامی نعمت هایش و همه لطف و محبت هایش . چه لذت بی نظیری دارد نوشتن با این خودنویس وکتور جادویی ؛ در اوج آسمان هستم با این موسیقی و نوا و این رقص رنگ ها و این قلم و این دفتر رویایی .

گاهی فکر می کنم اگر قلم نبود – اگر کاغذ نبود چه فاجعه ای بود زیستن ، در آن صورت چقدر پوچ بود لحظه ها و چقدر سخت بود گفتن بعضی حرف هایی که اکنون تنها با خودنویس پارکرم و این کاغذ عزیز می زنم و این ها جزئی از وجود من هستند.

با رجاله ها نمی شود همدم شد و افسوس که اکثر مردم سراسر تناقض هستند و کم پیدا می شود کسی که بتوان همدم خود قرار داد . اما کاغذ و قلم نه ، این سفیدی کاغذ بی دلیل نیست ؛ خیلی حرف ها را به دل خود جای می دهد و باید حواسم را جمع کنم که مطالب خوبی برایش فراهم کنم .

واقعا هیچ سرگرمی ای فاخر تر از سرگرمی های ذهنی نیست و هیچ چیز جای آن ها را نمی گیرد .