کاغَذ مادّهای است پهن و نازک که از فشردن الیاف موادی مانند خمیر چوب ، برنج یا کتان درست میشود و بیشتر برای نوشتن و نقاشی به کار میرود .کاغذ (به عربی: ورق)، به مادهای گفته میشود که از خمیر کتان یا پنبه یا کنف یا چوب یا ضایعات کشاورزی یا بعضی گیاهان مثل درخت بامبو و... ساخته شود و به کار نوشتن آید و در اصطلاح علمی عبارت است از تراکم الیاف سلولزی که بهطور نامنظم داخل یکدیگر شده و در نتیجه یک مادهٔ فشرده را میدهد که در ابعاد و اوزان مختلف بدست میآید.
کاغذ (به عربی: ورق)، به مادهای گفته میشود که از خمیر کتان یا پنبه یا کنف یا چوب یا ضایعات کشاورزی یا بعضی گیاهان مثل درخت بامبو و... ساخته شود و به کار نوشتن آید و در اصطلاح علمی عبارت است از تراکم الیاف سلولزی که بهطور نامنظم داخل یکدیگر شده و در نتیجه یک مادهٔ فشرده را میدهد که در ابعاد و اوزان مختلف بدست میآید.
کاغذ از زمان اختراع آن تا به امروز قابل اعتمادترین وسیله انتقال اندیشه بشر بودهاست و نقش مهمی در جمعآوری و ذخیره اطلاعات و دانش بشر که نتیجهای از تجربیات و تفکرات اوست دارد و از این رو با پیدایش مرکب و صنعت چاپ و مواد رنگ دار این اندیشه بشری با ابزار نوین درآمیخت و به صورت یک پدیدهٔ مهم، امروزه با آن برخورد میگردد.
مصرف کاغذ با اختراع آن همراه بودهاست که گفته میشود مصریان پیشقدم در این اختراع بودهاند و از بسیاری جهات نشانگر سطح رشد علمی و فرهنگی جامعه میباشد. با پیشرفت اطلاعات و معلومات بشر از دانش رنگ، کاغذهای رنگی برای جلب توجه و زیبایی و مقوا و کارتنهای رنگ آمیزی شده برای بستهبندی و بالاخره جعبههای شیرینی و شکلات برای مصرف خانگی و نظایر اینها همه دلیل بر دانش برتر و استفاده بشر از این صنعت و اختراع است که روز به روز رو به توسعه و تکامل میباشد و در تاریخ از آن یاد شدهاست.
به گفتهٔ تاریخ، مصریان باستان اولین مردمانی بودهاند که از نوعی نی شبیه بامبو به نام پاپیروس صفحاتی میساختند و بر روی آن مینوشتند و نیز کاغذ بردی را مصریان اختراع کردند. مردم مصر نی پاپیروس را به صورت نوارهای نازک و بسیار ظریفی کنار یکدیگر قرار میدادند و سپس به وسیلهٔ فشارها و صیقل دادن به آن به شکل ورق درمیآوردند.
سابقهٔ نوشتن به هزاران سال قبل میرسد و بشر در آغاز تمدن و ابداع خط از گل رس لوحههایی میساخت و برای نوشتن مطالب خود استفاده میکرد؛ این الواح با حرارت آفتاب خشک میشد یا با آتش میپخته است.
در ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد بود که برای ثبت و ضبط کلمات، مسئله نوشتن بر کاغذ مطرح گردید و همانطوری که اشاره شد پاپیروس را مصریها درست کردند، چند برگ پاپیروس را مصریها بهم می چسبانیدهاند تا یک نوار دراز طومار مانند بدست آید. کاغذ پاپیروس از بهم پیوستن برگها و پوستهٔ گیاهی نی مانند به نام پاپیروس است؛ برگهای پاپیروس نسبتاً شکننده بودند و لذا به فکر افتادند از پوست بعضی حیوانات مثل گوسفند، آهو و گوساله استفاده شود. نخستین بار در شهر پرگاموس واقع در آسیای صغیر، صنعتگران از پوست حیوانات با شیوههای مخصوص، پوستهای درخشان و نازکی بدست آوردند که خیلی بادوام تر و نرمتر از پاپیروس بود و معروفترین آنها کاغذ پرگامنت بود. پرگامنت از نام شهر پرگاموس گرفته شده که از مراکز تولید و توزیع این کاغذ بودهاست.
در روایات و اخبار نوشته شدهاست که کتاب اوستا را قبل از اسلام بر روی ۱۲ هزار پوست گاو نوشتهاند که این روایت و خبر دلیل دیگری است که از قبل از اسلام در ایران، از پوست به جای کاغذ استفاده میشدهاست.
مردمان یونان به پاپیروس، کارتِس (cartes) میگفتهاند و کلمه کارتس به زبان عربی قرطاس گفته شدهاست که در حقیقت همان پاپیروس است که از شهرهای واقع در دلتای مصر، آن را به یونان بردهاند.
خط مصریان قدیم خط هیروگلیف (Hyroogleff) بودهاست که بر روی پاپیروسها نقش بسته است و به موجب دو سند یونانی که مربوط به قرن سوم میلادی ذکر شده در حال حاضر در موزههای لیدن و استکهلم نگهداری میشود.
چینیها اولین و نخستین مردمانی بودند که بیش از ۲ هزار سال پیش، کاغذهایی مانند کاغذهای امروزی ساختند. ایرانیان مسلمان شیوه ساختن کاغذ را در سده نخست پس از اسلام از چینیها آموختند و آن را بهبود بخشیدند. شهر سمرقند برای سالها بزرگترین مرکز ساختن و خرید و فروش کاغذ بود. سپس، در شهرهای دیگر، از جمله بغداد، دمشق، قاهره، مراکش، جزیره سیسیل و شهرهای مسلماننشین اسپانیا، کارخانههای کاغذسازی به راه افتاد. یافتههای باستانشناسی نشان میدهند که از قرن اول میلادی، در چین کاغذ وجود داشتهاست. در سال ۱۰۵ میلادی، یکی از درباریان، ماده جدیدی را برای امپراتور توصیف کرد که از پارچههای کهنه، پوست درختان، کنف و علف تهیه میشد وروی آن مینوشتند. به مرور زمان، شیوه تهیه کاغذ بهتر شد و ان را با الیاف گیاهانی مانند خیزران میساختند. عربها این محصول را به اروپا بردند و در سال ۱۱۵۰ میلادی، غربیان نخستین کاغذ سازی را در اسپانیا بنا کردند. ماشین تولید انبوه کاغذ را چینیها اختراع کردند. نخستین اسکناس نیز در سال ۱۰۲۴ میلادی در چین تهیه و مبادله شد.
همان اندازه درازا و پهنای کتاب است.به عبارت دیگر،قطع کتاب بهطور کلی اندازه درازا در برابر پهنا (طول و عرض) هر برگ سنجیده میشود،یا گاهی اندازه درازا(طول) در مقابل پهنا (عرض) جلد یک کتاب است.
تعدادی از اصطلاحات بهطور معمول برای اندازه کلی (عمومی) کتابها توسط مراکز چاپ و کتابخانهها مورد استفاده قرار میگیرند. دلیل بهوجود آمدن قطعهای مختلف برای کتاب، استفاده آسانتر یا متناسب با نوع کاربرد هر کتاب بودهاست؛
اکنون رایجترین قطع برای کتاب، در همهجا، قطع وزیری است که ابعاد آن از ۱۳×۲۰ تا ۲۰×۲۶ سانتیمتر متغیر است. قطع رقعی با ابعاد ۱۵×۲۲ و قطع جیبی با ابعاد ۵/۱۶×۱۱ سانتیمتر از دیگر قطعهای رایج محسوب میشوند. معمولاً در چاپ کتابهای هنری و نفیس از قطع رحلی و برای کتابهای کودکان از قطع خشتی استفاده میشود. باید توجه داشت ابعاد ذکرشده برای هر قطع، تقریبی است، و در برخی منابع، اندازههای متفاوتی ارائه شدهاست.
گروه پارکر لطیفی مرجع تخصصی فروش و تعمیرات نوشت افزار در ایران
گروه پارکر لطیفی با ارائه ی برترین و معتبرترین برندهای نوشت افزار دنیا، و ارائه ی خدمات پس از فروش آن ها، این امکان را برای مشتریان خود فراهم آورده است تا صاحب بهترین ها باشند و با خاطری آسوده درباره ی کیفیت و اصالت نوشت افزار مورد نظرشان، به خرید آن ها بپردازند.
شماره تماس با شرکت: 02166702832 (10 خط) |
آدرس شرکت: خیابان جمهوری، خیابان بابی ساندز، پلاک 2 و 4 ، پارکر لطیفی |
ساعت کار فروشگاه: 09:00 صبح لغایت 14:00 و 16:00 عصر لغایت 19:30 |