خودنویس نوعی از قلم است. در خودنویس برخلاف خودکار ، از جوهر مایع روان استفاده می‌شود . خودنویس دارای یک مخزن جوهر مایع است . جوهر خودنویس با استفاده از دو خاصیت مویینگی و گرانش ، بدون نیاز به فشار به سطح کاغذ انتقال می‌یابد.

مخزن جوهر خودنویس ممکن است بصورت دستی یا با استفاده از پیستون تزریقی پر شود. در برخی انواع خودنویس ، مخزن جوهر بصورت فشنگ‌های پرشده آماده، تهیه و جایگزین می‌شود.

نخستین سفارش برای ساخت چیزی شبیه به خودنویس ، توسط معاذ المعز ، خلیفه مصر در قرن دهم میلادی ارائه شده‌است. بعدها و در قرن هفدهم ، یک مخترع آلمانی خودنویس ساده‌ای با استفاده از پر ، تیغ جوجه تیغی و چوب پنبه ساخت.

طی سالهای بعد ، تلاش برای ساخت خودنویس‌های مرغوبتر ادامه یافت. مشکلی که در این راه وجود داشت این بود که با مصرف تدریجی جوهر ، فشار هوا در مخزن کاهش می‌یافت و در نتیجه جوهر امکان حرکت بر اساس گرانش را از دست می‌داد. همین مشکل موجب شد که تا قرن نوزدهم، ساخت خودنویس پیشرفت چندانی نکند.


منبع